कुठलेच दु:ख आता माझ्या घरात नाही
काहीच आज 'तसले' उरले उरात नाही
माळून चांदण्यांना तू दूर दूर गेली
हरवून चांद गेला तो अंबरात नाही
वाटा कधीच सार्या इथल्या गळून गेल्या
पाऊल थांबलेले आता भरात नाही?
मागू नको मला तू आता उधार काही
झालो फ़कीर तुजविण तू अंतरात नाही
मी जिंकलेच असते इवल्या दिशांस दाही
का ओढ या फ़ुलाची त्या भ्रमरात नाही?
घे तू..रडून घे तू मी थांबणार नाही
अद्याप पाहिली तू असली वरात
--शब्द्सखा!
Friday, July 31, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment